Wydaje się oczywiste, że płytki ceramiczne powinno się układać na specjalnie do tego celu przygotowanej powierzchni, a mianowicie suchej, czystej, stabilnej i o odpowiedniej przyczepności. Ułożenie płytek na takim podłożu jest mało skomplikowane i szybkie. Co jednak zrobić gdy nasza powierzchnia nie spełnia tych wszystkich warunków razem? W praktyce niezmiernie rzadko zdarza się, aby prace glazurnicze miały być prowadzone na idealnym podłożu. Zazwyczaj zachodzi konieczność odpowiedniego przygotowania okładzinowanej powierzchni czyszczenia, suszenia, wyrównywania.
Okazuje się, że płytki ceramiczne można położyć w zasadzie na każdym podłożu, jeśli je uprzednio odpowiednio do tego przygotujemy wówczas podłoże może być stare, wcześniej pokryte jakimś materiałem, lub nowe, betonowe czy gipsowe. Skupmy się na podłożach uprzednio pokrytych i wskazówkami jak je przygotować i jak na nich kłaść płytki ceramiczne. Ściana z farbą olejną lub emulsyjną w przypadku powierzchni wcześniej pokrytych tego typu farbami niezbędne jest mechaniczne lub chemiczne usunięcie farby. mechaniczne to zwyczajnie ręczne usunięcie, a chemiczne, to rozmiękczenie farby i następnie podważanie jej szpachelką. Jeśli jednak farba wyjątkowo mocno trzyma się podłoża, należy gęsto ponakłuwać powierzchnię i na takiej ułożyć płytki.
Zakładając, że stare płytki dobrze trzymają się powierzchni, nie sa obluzowane, nie odpadają, wówczas mamy do czynienia z podłożem stabilnym i możemy na nim ułożyć nową warstwę glazury. Gdy pojedyncze płytki odpadają, wówczas koniecznie trzeba je zdjąć i ubytek uzupełnić masą wyrównującą.
Niezbędną czynnością przed ułożeniem nowych płytek na warstwie starych, jest staranne oczyszczenie powierzchni tych drugich, głównie ze względu na tłuste osady. Kładąc nowe płytki, należy je lekko przesunąć w stosunku do starych, aby spoiny między nimi nie pokrywały się, bo osłabia to przyczepność.
Podłoże drewniane jest jednym z trudniejszych jeśli chodzi o zamontowanie na nim płytek ceramicznych. Przede wszystkim dlatego, że stara podłoga drewniana jest najczęściej nierówna, niestabilna, a w przypadku płyty OSB mało przyczepna. Często dodatkowo występuje na takiej podłodze warstwa starej farby olejnej lub lakieru. Jeśli nie ma możliwości usunięcia starej podłogi drewnianej, np. w związku z przeszkodami konstrukcyjnymi, należy przywiązać szczególna wagę do oddzielenia podłoża od płytek materiałem, który przeniesie obciążenia z elastycznej podłogi drewnianej na sztywną podłogę z glazury. Najczęściej stosowanym w takim przypadku rozwiązaniem jest montaż poliestrowych płyt izolacyjnych. Jeśli już inwestujemy w taki materiał, ważne, żeby miał również właściwości izolacji akustycznej. Przed położeniem takich płyt, drewno należy zagruntować, uzupełnić szpachlą nierówności, a następnie położyć cienką warstwę kleju elastycznego, na której mocuje się płytę z nałożoną kolejną warstwą kleju elastycznego pod płytki. Należy przy tym pamiętać, ze płytki położone na takim podłożu muszą być wykończone fugą elastyczną, aby uniknąć jej uszkodzeń, pęknięć czy kruszenia.
Wszelkie materiały na podłogi, czy to płytki ceramiczne, czy panele albo wykładzina dywanowa wymagają równego podłoża. Jest to niezbędna, konieczna kwestia. Trzeba po prostu podłoże przygotować przez np. uzupełnienie ubytków.
Ciągle jeszcze spotykaną pozostałością po dawnych czasach jest posadzka wykonana z mieszanki gresu i cementu &ndash lastryko. Podobnie jak w przypadku starych płytek, aby lastryko mogło stanowić podłoże pod nową glazurę, musi być równe, bez uszkodzeń i dobrze trzymające się podłoża. Zaprawa musi być w takim przypadku bardziej elastyczna i o większej przyczepności.
Jeszcze kilka słów na temat głównych błędów przy układaniu glazury:
– omijanie etapu przygotowania podłoża pod płytki,
– odpadanie płytek w związku z nieprawidłowym przygotowaniem podłoża,
– błędny wybór lub niepoprawne przygotowanie kleju,
– stare nawyki fachowców &ndash klejenie na grube placki zaprawy zamiast na cienką równomierną warstwę,
– niewłaściwy dobór narzędzi do prac glazurniczych.